Sinema

1950'li yıllarda Brezilya sanat çevreleri tabiri caizse bir mucizeye tanıklık eder. Birçok sanat müzesinde, adı sanı hiç duyulmamış ressamların eserleri görücüye çıkar. Sanat eleştirmenlerine göre Brezilya için bir rönesansı işaret bu çalışmaların hepsi, şehrin dışındaki ‘meşhur’ akıl hastanesinden çıkmıştır. Yağız Gönüler yazdı.

Filmdeki kadın figürü inanılmaz mücadeleci ve istediğinde savaşı barışa çevirebilecek güçte. Fakat yönetmen bunu feminist bir tavırla izleyicinin gözüne sokmuyor, son derece gerçekçi bir biçimde izleyiciyi kendi gücüne inandırıyor. Betül Erken yazdı.

'İyi polis bulmacanın parçalarını birleştiremediği için uyuyamaz, kötü polis ise vicdanı el vermediği için.' İnsomnia filminin kurgusu bu söz etrafında cereyan ediyor. Kimin iyi, kimin kötü olduğunu ise sadece yapılan iş/işler belirlemiyor. Ayrıca bir iç muhakeme/iç çekişme gerekiyor bunun için. Hatice Kübra Karadeniz yazdı.

‘İnsanoğlu hep bedenini korumaya çalışmıştır ve ruhunu korumaya yönelik hiçbir düşüncesi olmamıştır.’ Rusya’nın 20. yüzyılda yetiştirdiği en önemli sinemacılardan biri olan Tarkovsky’nin 9 Eylül 1970 tarihinde güncesine yazdığı bu cümle, beden-ruh ilişkisindeki dengenin ilki lehine bozulmasının tehlikesine dikkat çekmektedir. Abru Afat yazdı.

Umutsuzluk çağında umuda dair güzel bir Robert Guédiguian’in son filmi – La Villa- Deniz Kıyısındaki Ev. Serdar Arslan film hakkında yazdı.

Temple Grandin, ''Resimlerle Düşünmek: Otizmin İçerden Anlatımı'' kitabında daha önce hiçbir sesin duyulmadığı, varlığı bile kabul edilmeyen otistik bir çocuğun iç dünyasından seslendi ve otistik olmanın ne anlama geldiği konusunda daha geniş bir anlayış sağladı. 'Temple Grandin' filmi de bize bunun hikayesini anlatıyor. Ümit Savaş yazdı.