35 yıllık yaşamına asırlık dertleri, çekip gitmeleri, acıyı sığdıran Âşık Ferrahi “Ah neyleyim gönül senin elinden”, “Ela gözlü nazlı yâri”, “Gel Emine’m Emine’m”, “Vücudum şehri”, “Boğazıma taktım ipi”, “Güzel ben senin elinden”, “Cahil gönlümü eylesen”, “Adana’ya geldim gülüm” “Bir yâre gönül verince” gibi türküleri bırakmış bizlere. Bu toprakların türkülerini… Muaz Ergü yazdı.

"Kırşehirli Çekiç Ali 1934 yılında Kaman’ın Meşe Köyü’nde doğar. Muharrem Ertaş’ın dizinin dibine çökmemiştir ama o geleneğin parlak devamcılarındandır. Muharrem Baba’nın o büyük ruhu Çekiç Ali’de de kendini ortaya çıkarmıştır." Muaz Ergü yazdı.

"Muharrem Ertaş’ın rahle-i tedrisinden geçmiş, Onun dizinin dibinde oturup çalıp söylemeyi öğrenmiş biridir Hacı Taşan. Bir büyük ustadan, bir büyük pirden el almıştır." Muaz Ergü yazdı.

Bugün içinde debelenip durduğumuz, boğulduğumuz yozluktan, kültürsüzlükten, zevksizlikten baktığımızda Münir Nurettin Selçuk aşılamayacak bir zirve olarak durur. Muaz Ergü yazdı..

"Bir milletin türkülerine giren yerler onun kendine ait hissettiği vatanı olarak gördüğü yerlerdir. Bizim türkülerimizin sınırları Bosna’dan Buhara’ya kadar aralıksız bir hat çizer." Mehmet Baş yazdı.

"Büyük Usta, Muharrem Baba dünya malı namına ardında bir şey bırakmadı. Bizlere Neşet Ertaş gibi bitmez tükenmez bir değer bırakarak çileli ömür yolculuğunu tamamladı. Arkasında bir milletin terekesi, ardında bozlaklar, ardında halaylar, ardında türküler…" Muaz Ergü yazdı.