Aslında bu gomünistlik bendeniz Ranzavi’ye uygun gibi görünüyordu. Çünkü ikimiz de, yani ben ve gomünistlik, kapitalizme düşmanız. Hatta bir zamanlar şu mısraları vird ü zeban edinmişliğim bile vardı: ‘Bütün zenginleri asfaltta kurşunlamalı!’

Fakat çok önemli noktalarda birbirimizden çok uzak olduğumuzu çok geçmeden farkettim. Çünkü teoride cazip gibi görünen sosyalizm-komünizm pratikte hep rüya düşmanı olmuştur. Kısıtlayıcıdır. Fazlasıyla somuttur. Materyalleri idealize eder. Melekleri yeryüzünden ve hatta bütün bir evrenden kovmak ister ve kovduğuna inanır. Üstelik hem teoride hem de pratikte rüyaların Yüce Sahibi’ne düşmandır daima.

Bütün bunları öğrendikten sonra artık gomünist olamayacağımı anlamıştım

Sezai Karakoç üstadın saptamasıyla fazlaca kincidir. Kindarlık adalete vardırmaz kişiyi veya sistemi. Yeni bir haksızlık biçimi şeklinde organize olur. Klikler ve fraksiyonlar oluşur. Ağız dalaşı ve güç savaşı başlar. Hâkimiyeti ele geçiren klik, diğer unsurları, milletleri, muhalifleri tavuk keser gibi keserek seslerini kısar. Halkları korkutup söz dinleyen kuzulara dönüştürmek için baskı ve korkutma son sürat devam eder.

Propaganda bıktırıcı, usandırıcı bir yavanlıkla bütün sokakları kaplar. Her beş kişiden üçü ajan olur. Diğer iki kişiden biri de gammazcılığa özendirilir. Biri ise korkuyla bekler.

Bütün bunları öğrendikten sonra artık gomünist olamayacağımı anlamıştım. Biraz sosyalistliği denesek bari diye düşünüyordum ki Türkiye’deki sahici sosyalistlerin hem ne kadar yalnız olduklarını farkettim hem de sosyalizmde içki-n bulunan kilise-din(in)e düşmanlığın nasıl İslam’a pervasızca ve acımasızca yöneltildiğini gördüm. Benim gomünist olamama hikâyem böyle uzayıp gider. Lakin kısa kesilmesi kıssadan hisse alınmasına mani olmadığından bu kadarla yetiniyorum.

Şimdi koca koca adamlar, meydanlarda acaib’ül-garaib bir sevdanın peşine düştüler

Şimdi koca koca adamlar, Kur’anî kavramlar yetersiz kalıyormuş gibi meydanlarda acaib’ül-garaib bir sevdanın peşine düştüler. Mehlika Sultan desem değil. Kızılelma desem çok ayıp olacak. Bir retorik tutturulmuş gidiliyor. Üstelik başkalarının açtığı ve yürünmesine izin verilen bir yolda… Yani bir yol açmıyor bu arkadaşlar.

Ne kadar süredir yürürlükte olan bir kavramın başına İslam(î) kelimesini getirerek yepyeni bir şey yapmış olmazsınız. Ayrıca mesela şunu da sorarım o arkadaşlara: Neden en emekçi Müslüman Nuri Pakdil komünist ve hatta sosyalist olmadı?

Ranzavîlik nedir? Düsturları nelerdir? Buradan ve şuradan öğrenebilirsin ey arkadaş…

Mustafa Nezihi ‘ranzavîlik gomünizme karşı’ dedi