1.Şiir yazmadığımız zamanlar heba ettiğimiz zamanları telafi etme imkânı yakalıyoruz.

2. Dedikodu ve gıybetten uzak durmamızı sağlıyor. Çünkü kendinle meşgulsün.

3. Kelimelerin gösterdiği dünyaya başka türlü gitmek mümkün değil. Hem çok masraflı hem de çok yorucudur.

4. Şiir ölüme hazırlıktır. Şiir yazan kişi ne kadar varlık ve dirimden bahsetse de içten içe didişmesi hep ölümledir. Şiir şairinin kulağına “ey şair ölüm var!” diye fısıldar.

5. Yazılan has şiirlerin yazılmadığını düşünün bir an, dünya nasıl da kof, mat ve renksiz hale geliyor değil mi? Reeli renklendiren hayaldir.

6. Dili salt tecimsel olmaktan kurtararak aşkın dünyaya doğru yelken açmasını sağlıyoruz şiir yazınca.

7. İsmet Özel’in dediği gibi “şiir yazmak biraz fazla insan olmak demektir”. Fazladan geçtik normal seyrinde insanlığımızı hatırlamak için bile kalbimizin adresini bilmemiz gerekiyor. Şiir insana bunu öğretir.

8. Şiir yazmak hayatı çoğaltır, zenginleştirir ve bitimsiz kılar. Elmanın elma olmaktan çok daha fazla elma olduğunu şiirle fark ederiz mesela.