Kurban bayramında (10 Aralık 2008) bir komutan öldürüldü uluorta yerde. Bir otoparkta ve ülkesinden binlerce kilometre uzakta. Gazetelerin üçüncü sayfasında adı geçti "İslam" diye, "Çeçen" diye, "komutan" diye not düştüler. Ölülerimizi ne çabuk unutuyoruz, diye bir tarih düşelim istedik şiirin ayaz kelimeleriyle. İslam Canibekov'a rahmetle...

Bir Komutan Daha Öldü

Ayaza kesen sokaklarında öldüm uzak ülkenin

Bir bayram sabahına denk getirdi kurşunlar tenimi

Bir gelenek vardı yaşanacak.

Şamil

Murat

Cevher

Basayev

Ve ben, adımı uzak bir ülkenin ayaz sokaklarındaki gazete küpürlerine bırakan

Dağlarımdan uzakta bir otoparkta ölüyorum.

Silinsin diye hafızalardan Kafkasya'da kartalların da olduğu

Bilinmesin diye sokaklarında top oynayan çocuklar

Unutulsun diye ölülerimizin neden birer birer gittikleri

Terörist olduk

Bozgun çıkarttık

Dünyanın tekerine çomak soktuk

Rahat battı rusgazıyla ısınırken

Durduk tanklara karşı kadınlarımızı kucaklayacak ellerimiz tetikte

Otur oturduğun yerde diyordu tv vaizi spiker

Gazete oku ve çiftleş, diyordu bay fransız

Avuçlarımız kaşınıyordu, ruhumuz karıncalanıyordu votka kokusuna tetik.

Çeçen kızları vardı

Çeçen atları vardı

Çeçenler yutubede kaşen oynarlardı

Çeçenlerin hiç komutanı yoktu, unutturan bir zamanda.

Ülkemden uzakta, bir otoparkta öldüğüm de unutulacaktı.

Belki Rus ve Çeçen mafyasının hesaplaşması diyeceklerdi haber bültenlerinde.

Bir bayram günü kurban olduğumu unutma e mi, unutturuculara inat.

Mansur Yılmaz, şiire yükledi bir komutanın hatırasını...