Son birkaç gündür sosyal medya Metin dayı ismiyle çalkalanıyor.

Metin Dayı, Fatih’te müdavimlerinin “Dayıların Yeri” dediği, adı Nostalji Cafe olan çay ocağının 3 ortağından biriydi. Diğerleri Süleyman ve Mehmet dayılar.

Onlar rahatsızlıkları sebebiyle artık çay ocağına gelmez olmuşlardı.

Metin dayı ise, Mehmet dayının oğlu Hamza ile birlikte çay ocağını işletmeye devam ediyordu.

Eskiler ona Metin dayı derken, yeni nesil Metin amca demeyi tercih ediyordu. Takvimler 25 Eylül 2015’i gösterdiği gün, Metin dayı Hakk'a yürüdü. Metin dayı, yıllarını verdiği o asırlık çay ocağında vefat etti.

Cenaze namazı Fatih Camii’nde kılındı. Yediden yetmişe Metin dayının tüm sevenleri oradaydı. Dayılar eşrafı hep birlikte Metin dayıya karşı olan son görevlerini yerine getirdi.

Sadece çay, kahve ve muhabbetten müteşekkil bir mekan

Metin dayı, çarpık modernleşmeye karşı direnen son esnaflardan biriydi. Onun için paradan önce insanlık gelirdi.

Çay ocağında adisyon gibi bir uygulama yoktu. Kaç çay içtiyseniz siz söyler, hesabı öderdiniz. Bu yönüyle Dayıların Yeri’ne her gidişinizde, son dönemde büyük erozyona uğrayan “güven” unsurunun kıymeti zihninizde tekrar canlanırdı.

Metin dayı için esas olan muhabbetti. Ona, “Dayı burada wireless yok mu?” diye sorduğunuzda, “Ne güzel muhabbet ediyoruz işte, boş ver” cevabını alırdınız. Sadece çay, kahve ve muhabbetten müteşekkil o mekanda yeni dostluklar kurulurdu. Buna bizzat Metin dayı öncülük eder, muhabbet arasında karşı masada oturanlarla sizi tanıştırırdı. Bir derdiniz varsa, çözmek için elinden geleni yapardı.

“Abdestsiz sınava girmeyin, puan en az 80”

Metin dayının ağzından dua eksik olmazdı. “Allah seni annene bağışlasın” onun en çok bilinen duasıydı. İşte bu yüzden vefatından sonra sevenleri de ona hep bir ağızdan “Metin dayı, Allah seni annenle cennette buluştursun” duasını etti.

Metin dayının en ilgi çekici hallerinden biri de, müşterisine hafiften müneccimlik taslamasıydı. Sizinle ilk tanıştığında, “Öğrenci misin? Malatyalı mısın? Üç kardeşsiniz değil mi? Bir kardeşin öğretmen, diğeri öğrenci değil mi?” şeklinde seri sorular sorardı. Eğer tahminleri tutarsa bıyık altından hafifçe güler, “Hay yaşa” derdi.

Her gün eski müdavimlerden birkaç kişi gelir, geçmiş zaman yad edilir, çaylar yudumlanırdı. Günün belki de en keyifli anları, o anlardı.

Dayıların Yeri’nin müşterileri ağırlıklı olarak öğrencilerdi. Metin dayı, öğrencilere gözü gibi bakar, onlara “Abdestsiz sınava girmeyin, puan en az 80” deyip küçük sırlar vermeyi ihmal etmezdi.

O artık aramızda değil. Biriktirdiği dostlukları alıp öteki âleme göç etti.

Cenaze namazındaki samimi kalabalık ve arkasından edilen yüzlerce dua hepimiz için güzel birer örnek.

Mekanın cennet olsun Metin dayı.

Allah seni cennette annenle buluştursun.

Ali Yılmaz yazdı