İbn Abbas'ın anlattığına göre, Sevgili Peygamberimiz bir gün ashab-ı suffanın yanına uğrar. Fakr ve mücahede içinde bulundukları halde gönüllerinin hoş olduğunu görür ve şöyle buyurur: "Ey ashab-ı suffa, sizden sonra ümmetimden sizin sıfatınız üzere baki kalan, fakr hallerine razı olan kimseler, cennette bana arkadaş olanlardır."

Öne çıkan vasıflarıyla Peygamber Efendimiz'in övdüğü ashab-ı suffa mensubu yirmi bir büyük zevât: