Rasim Özdenören’in “Müslümanca Düşünme Üzerine Denemeler” adlı eserini okuyunca aklımıza ister istemez Sezai Karakoç’un “Diriliş Nesli’nin Amentüsü” ve Cahit Zarifoğlu’nun “Bir Değirmendir Bu Dünya”sı geliyor. Eserin genel konusu bu eserlerle örtüşmektedir. Karakoç, Özdenören’e göre daha dar bir temayı daha simgesel bir anlatımla işlerken Zarifoğlu’nun eserinde ise konu sınırlaması yapılmadan hatta bazen konu dağıtılarak – dağılmasının sebebi bu eserdeki yazıların yazarın çeşitli zamanlarda yazılmış köşe yazılarından derlenmiş olmasıdır- ana temaya bağlı çeşitli yan temalar işlenmiştir.