Kocaman,
bağıran harflerle yazmak istiyor insan!
Lanet okuyan,
yaraya ilaç, kurşuna siper olan harflerle!
Kandan meded umanın ağzını
kapatan elleriyle,
gözlerini yummuş lanetlilere,
kabus çizen harflerle yazası geliyor!
Toprağının kırmızıyla yazılmış kaderinde,
Müslüman kerdeşe diğergamlık tohumu eken,
hürriyeti
özgürce kılınan iki rekata sabitleyen,
Adeviyye'yi dolduran yüreklere
su serpen harfler aksın istiyor insan
kaleminden!
İnsan olmak istiyor insan,
insanlıkla nasiblenememişe inat!
“Baltacı”cıyı baltalayıp,
Si(n)si yi kendi gözyaşında boğacak
acıklı hikayeler yazan,
şehidlerin ardından
umut eken, çiçek deren
harfleri olsun istiyor insan!
Ama yok işte, eldekiler a, be ve ce!
Kimi sesli
kimine baksan hepten sessiz,
hatta ahraz...
Ses senin dilinde, kalbinde
ve
elinde...
Mısır!
Dayan duaya gündüzden,
fecre!
Büşra Tosun Durmuş a, be ve ce ile yazabildi
