Hikaye atölyesi başlıklı oturumda Cihan Aktaş, Ayfer Tunç,Mario Levi, Hüseyin Su ve Ali Haydar Haksal vardı. Bütün konuşmacılar az ya da çok şehirlerden, memleketlerden, sınırlardan bahsetti. Coğrafyanın hikayeye etkisi bahis konusu oldu. Ayfer Tunç’un kullandığı “İstanbul kibri” ifadesi güzel bir tartışmayı fitilleyen metafor oldu. 

İstanbul’un Hakkı

Mario Levi ise İstanbul’un, İstanbul Edebiyatının evet biraz kibirli olabileceğini fakat İstanbul’un 2700 yıllık mazisi ile  bu büyüklenmeyi hak eden bir şehir olduğunu ifade etti.

Levi, İstanbul’un en belirleyici vasfının hüzün olduğunu söyledi. Burada hüznün İstanbul’a asalet verdiği gibi bir imayı okumak herhalde mümkündü. 

Tekrardan Adapazarı 

Daha sonra Ali Haydar Haksal konuşmasında çokça Sait Faik’ten pasajlar okudu. Sait Faik’in yalın üslubundaki tren-istasyon pasajlarından İstanbul-Adapazarı ikilemi dolaylı olarak tekrar toplantının gündemine geldi.  

Provokasyon

Toplantıyı  takip eden bir takım Adapazarlılar  ise sorular kısmında tekrardan karışıklığa yeltendi. Ayfer Tunç’dan da destek alacaklarını umarak Sait Faik’in Adapazarlılığına vurgu yapan  Adapazarlıların planları akamete uğradı. Tunç, yazarların  çocukluk/gençlik çağlarının yazdıklarını etkileyeceğini söyleyerek zımnen hem kendisinin hem de Sait Faik’in Adapazarlılığını onaylamış olsa da, kendisini uzun yıllardır Adapazarlı olarak görmediğini ifade etti. “Bunu sakın Adapazarlılara söylemeyin “ diyerek eklediğinde, salonda bulunan Adapazarlılar kendilerini belli etti ve  bir vaveyla koptu. 

Teselli

Kamuya açık bir alanda, arkadaşçasına ve riskli bir nüktedanlıkla  “ ben Adapazarlı sayılmam ama bunu Adapazarlılara söylemeyin” demenin tam da Adapazarlı tavrı olduğunu söyleyen Adapazarlılar  kendi kendilerini teselli ettiler, en başta Ayfer Tunç olmak üzere tüm konuşmacıların anlattıklarıyla çok renkli ve keyifli bir atölye olduğunu söylediler. 
 

Yasin Şafak haber verdi

dunyabizim yalan haber servisi