Mehmed Akif Ersoy'un vefatının 75. ve İstiklal Marşı'nın kabulünün 90. yılı olan 2011 yılı Başbakan tarafından Mehmed Akif Yılı olarak belirlendi.

2011 Mehmed Akif Ersoy Yılı, bir çok şehirde seminer, sempozyum veya panellerle kutlanıyor. Mehmed Akif’in hayatı, kişiliği ve düşünceleri anlatılıyor. Biz de kendi şehrimizde bir şeyler organize etmeye çalışacağız inşallah. Acaba daha geniş çaplı olarak ne yapabiliriz diye düşünürken aklıma, bundan birkaç yıl önce başlatılmış güzel bir organizasyon geldi.

Bin Safahat hareketi

“Bin Safahat” isimli bir organizasyon vardı. Herkes kendi Safahat Okuma Grubunu oluşturuyor ve düzenli bir şekilde Safahat okuyordu. Hatta grubuna bir isim bulup bu ismi de www.binsafahat.com isimli siteden duyuruyordu. Sitenin bir çağrısı vardı:

“Türkiye’nin her tarafında Safahat okuyoruz arkadaşlar! Üniversiteli arkadaşların öncülüğünde safahat okuma grupları oluşturuyoruz. Grubunuz iki kişiden de oluşabilir, kırk kişiden de! İster bangır bangır okursun, ister hafif sesle. İster kampüste oku, ister yurtta, ister camide, ister evde! Haftada bir, on beş dakika Safahat okuyoruz. Sen de katıl, sen de bir grup kur! Al eline Safahat'ı!

Safahat bize neler öğretti?

30 gün gibi bir sürede 1000 Safahat okuma grubu hedeflenmiş ve 1250 grup oluşmuştu. Biz de “2 Tuğba 1 Belde” grubu olarak 3 arkadaş okumalara başlamıştık.

Safahat’ın içerisinde birçok farklı hayat hikâyeleri ile karşılaştık. Ayrıca kelime hazinemizi de geliştiriyorduk. Mükemmel bir edebi dille ve aruz ölçüsü ile yazılmış olan “Safahat”ın edebi yönünün ağırlığına rağmen aynı zamanda manzum hikaye kısımları ile akıcılığını koruyor bu hikayelerde içimizden birilerinin profilini çiziyor hatta bazı sosyolojik sorunlara değiniyordu. Ayrıca “Milli Şair”imizin şahsını, fikirlerini iyice tanıma fırsatı buluyorduk. “Safahat” Bir şiirden daha öteydi. Bir müddet bu okumalara devam ettik. Sonra arkadaşlarımızın zorunlu şehir dışına çıkma sebepleri ile grubumuz dağıldı. Artık birlikte okuyamıyorduk. Lakin bir alışkanlığımız olmuştu. Safahat’ı artık tek başımıza da okuyorduk. “Safahat”ın önemini kavramıştık.

Yeniden Safahat hareketi lazım!

Şimdi bunları paylaşmamın nedeni, acaba bu güzel organizasyona kaldığımız yerden devam edebilir miyiz?

Her yerde Safahat grupları oluşturabilir miyiz? Mavera Gençlik Hareketi bu konuyu gündemine alır mı? Mesela, veya MTTB veya Genç Öncüler?

Çok verimli bir edebi yolculuğa çıkarken belki “Milli Şair”e olan vefa borcumuzu da ödemiş oluruz.

Tuğba Erişen olsa keşke dedi