Necat Çavuş Şiiri

Osman Konuk

Osman Konuk: NECAT ÇAVUŞ HAYRANIYIM!

Necat Çavuş şiiri kelimenin tam anlamıyla neoklasik bir şiir.  İlk anda bu bir şey anlatmıyorsa şöyle de söylenebilir: Çekirdeği, kökü, gövdesi, meyvesi olan bir şiir. Sezai Karakoç şiirinden hareket eden ve hareketini kendi karakteriyle dönüştürerek sürdürebilen iki şairden birisi Necat Çavuş. (Diğeri Kamil Eşfak Berki)  Kuşağı içinden bakıldığında bu özellikler daha da çarpıcıdır.

Şiirini davranışıyla bütünleyen ender şairlerdendir. Vakur duruşu şiirinin kamusal okumasını da belirlemiştir bu nedenle. Şair öldü yaşasın şiir durumu Necat Çavuş için geçerli değildir yani. Arkadaşım olması başkalarını ilgilendirmez ama okur olarak ben bir Necat Çavuş hayranıyım.

Bir şairin şiiri hakkında birkaç cümle de birkaç bin cümle de aslında bir fikir vermez. Zaten şiiri fikir almak için okumayız. Ne için okuduğumuzu şiir olmayan metinlerle anlatabilseydik şiire gerek kalmazdı. Necat Çavuş okuyalım.   
 
 

Mustafa Celep

Mustafa Celep: YERLİ PROTEST!

Necat Çavuş’un Amerika şiiri üzerine daha önce yine bu sitede yazmıştım. Ancak açık net ve seçik şiirlerin yazıldığı günümüzde Çavuş’un bu şiirsel toplamı göz ardı edildi gibi geliyor bana.Daha yerli bir damardan bir protest şiir örneğinin somut verileri, güncelliğini kaybetmeden bir imkân olarak duruyor önümüzde. Somut veriler Amerika şiiridir. Şimdinin tepki şiirlerinde bir kuruluk, bir düzeysizleşme ve samimiyetsizlik var. İnsan altına menfezler açan seviyesiz şiirler yazılıyor şimdilerde. Çavuş’un Amerika şiirinin dili ve yapısı daha sağlam daha olgun. İsyanın da bir usulü, bir ahlakı vardır. Protesto ediş biçimi, şiir sanatından ödün vermeden yapılmalı bizce. Çavuş’un Amerika’sı bu anlamda hemen her zaman konuşulmaya değer örnek alınası bir şiir olarak, aynı zamanda bir reddiye, bir muhalefet biçimi olarak zihnimizin en seçkin yerinde durmaya devam edecektir.

Mehmet Aycı

Mehmet Aycı: DAHA FAZLASINI BEKLİYORUZ

"Elbette yolcunun gözleri parlıyor. Ne var ki, daha fazlasını beklerdik. Tadı damağımızda kalan, devam edecekmiş, sürecekmiş hissi veren bir şiir. Orada kaldı. Çerçeve içerisinde. Tanımlı.. Elbette şair haklı. Edebiyatı izleyen, şiir okuyucusu için şairin haklılığı mazeret değil. Necat Çavuş, sel geldi geçti olmamalı. Sonra "kayıp şairler" listesine bir isim daha eklenir, hepsi o kadar. Yolcu ya buldu bulacağını, ya da seferini tamamladı. Oysa Necat Çavuş nefes almaya devam ediyor. Bekletmek onun ne kadar hakkıysa beklemek de bizim o kadar hakkımız. Malum, bir çiçekle yaz gelmez. Dağlarca'nın ruhunun kulakları çınlasın; teşbihte hata oldu ama varsın olsun, sahiden hakkımız. Çok şey mi bekliyoruz, evet, çok şey... Doğrusu şu: Çok şey bekleneceklerden çok şey bekliyoruz. Çok sayılmaz." 
 
 

Ahmet Edip Başaran

Ahmet Edip Başaran: ŞİİRİN GÖZLERİ PARLIYOR!

Necat Çavuş  şiiri, bana hep esmer, bağrı yanık bir doğulu dervişin modern çağ karşısında dillendirdiği hatırı sayılır isyanı, direnişi hatırlatır. Uçsuz bucaksız bir bozkırda emeğin ve alın terinin güneşle harmanladığı yüzlerde parlayan ruhla kardeş bir şiirdir bu. Şiirlerinde sürekli göndermeler yaptığı,  ustam dediği Sezai Karakoç şiirinden kendi şiirsel macerasına yine kendine has, özgün tatlar taşıyabilmiş ender şairlerden birisidir de Necat Çavuş. 

Bir keşifler şairidir. Şiirin başlı başına bir “keşfetme” eylemi olduğu gerçeğini göz önünde bulunduracak olursak Çavuş, bu kaşifliği hayret, toprak, ölüm, sevgili gibi temalardan da yola çıkarak usta işi bir şahitliğe taşır. Toprakla barışık bir şairdir bu bağlamda. Toprakla ve toprağın beslediği eşref-i mahlukâtla barışık bir şair. Yer yer, doğulu Müslüman bir bireyin, medeniyet, yerlilik gibi kaygılarla yükselen nidâsına da rastlarız. Enselerimize balyozla çakılan “batıçivisi”ne rağmen bizi ısrarla doğuya, masumiyetin ve vicdanın coğrafyasına çağırır. Bütün şiirlerini topladığı kitabına ‘Bindörtyüzondokuz’ ismini vermesi bu açıdan oldukça manidardır. Çünkü Allah’ın yarattığı en güzel mahlûklardan birisi olan ‘zaman’ı belirtirken bile doğulu bir tavrı sahiplenir. Çünkü hicret, zamanın pusulasıdır. 

Necat Çavuş’un, Amerika isimli son kitabıyla birlikte sahiplendiği o doğulu tavrı, derinlikli bir direnişe ve politik sorgulamaya taşıdığı kanısındayım. Her türlü haksızlığa ve zulme karşı insan vicdanını önceleyen, insanoğlunun yaşama hakkını sonuna dek savunan şiirsel bir gerilim vardır Amerika’da. “Beyler! Londra’nın nabzına baktım / ölmek üzere!” diyordu bir şiirinde Necat Çavuş. Zaman şimdi Bindörtyüzotuz olmuş… (Düşünsel bir coğrafya olarak) Batı can çekişiyor… Çağ, bizi insan vicdanının şahitliğiyle sınıyor. Necat Çavuş bu şahitliği hakkıyla yapan şairlerden birisidir.

Vural Kaya soruşturdu