İstiklal Marşı’nı okumak
 |
| (+) |
Tüm mazlum milletlere ilham kaynağı olmak İslam milletinin üzerindeki en büyük süs, en gönendirici bir hal. Bunun en önemli nişanlarından biri bizim tarihimizde İstiklal Marşı.
İstiklal Marşı tepeden tırnağa medeniyete toptan bir meydan okuma.
Alman savaş makinesinden de, İngiliz medeniyetinden de beslenen Osmanlı aydın ümitleri sarpa sarar. Bir Osmanlı âlimi olan Mehmet Akif de marşı bu en üst çıtada yazar. Marş elbette Türkiye'de toplanmış ve Türkçe konuşan İslam milleti için hala ve hep çok özeldir.
İstiklal Marşı'nı okutmak
İstiklal Marşı'nı tersten okutmak diye hafif argo bir deyim vardır. Yatakhanelerde mahpushanelerde kulağa çalınır. Elbette mecaz bir baskıyı zoru ifade eder. Türkçeyi ve İstiklal Marşı'nı bir baskı aracı olarak kullanmak kime ne kazandırır, bize ne kadar yakışır?
İstiklal Marşı'nı Afrika'da okutmak?
Elbette bildik devlet aygıtının uyguladığı lisan ve marş poltikası şeklinde bir zora dayanmasa da, sivil ve dindar oluşumlar da marşı, Türkçe şarkıları, Türk dilini yayma girişimlerinde bulunuyorlar. İngiliz ve Fransız politikalarının esaslı bir bileşeni olan bu dil politikası bize ne derece uyar? Servet Kızılay'ın Dibace'nin 20. sayısındaki yazısı bu konuyu tartışıyor.
“Kızılay, Siyasal ve Irksal Yapıların İnşasında Dil Göstergesi ve Türkçe Olimpiyatlarının Siyasal Dili” başlıklı yazıda dilbilim ve siyaset bilimi çerçevesinde konuyu derinlemesine masaya yatırıyor.
Dibace 20
Geçen ay 10 senelik aradan sonra 19. sayısı ile geri dönen Dibace dergisinin Kasım sayısı şiirle açılıyor: Ercan Yılmaz'ın şiiri
Şair ve Gemi. İlerleyen yıllarda akademik çevrelerde ismi daha çok yer edeceğe benzer bir kalem Mehmet Murat Şahin'in makalesi İslam’da Modernleşme hakkında. Sayının diğer imzaları Veysel Karataş ve Muaz Ergü’ye ait.
Yasin Şafak bildirdi
