Ben birlik-beraberlikten yana değilim.

Lâ.

Ne çektikse birlik beraberlikten çektiğimizi düşünüyorum.

Birlik beraberlik denildikçe bölünmeyi, parçalanmayı, ayrılıkçılığı anlıyorum.

Ben ayrılıkçıyım, bölücüyüm.

Mü’min’i kâfirden, Müslüman’ı müşrikten ayırmaktan yanayım ve ayırıyorum.

Bölücüyüm ben ve bölücülükten yanayım.

Adalet ile zulmü, adil ile zalimi bölüyorum.

Bölücü olmazsam; iman ile küfür, zulüm ile adalet birbirine giriyor, karışıyor ve idrarın suya karışması gibi, bir daha birbirinden ayrılmayacak hâle geliyor.

Ben barıştan yana değilim.

Lâ.

Savaştan, cihattan, öldürmekten,

Bedir’den yanayım ben.

Uhud’tan yanayım.

Hayber’den yana.

Mute’den yanayım ben.

Savaşmazsam, cihat etmezsem, öldürmezsem; onlar beni öldürecek, bilirim.

Bunun ucunda şehitlik vardır.

Şehitlikten kaçmam, ancak vazifem yaşamaktır.

Tebük’ten sonra savaşım bitmez. Bu kez kendimle savaşırım. Dedim ya savaşçıyım ben, savaştan yanayım. Öncelikle kendimle savaşırım, kendimle savaş halindeyim ve bu savaş hiç bitmeyecek. Kanımda dolaşan şeytanın dürtüleriyle savaş ve cihat halindeyim. Kimse beni bu savaşçılıktan, mücahitlikten alıkoyamaz.

Kendinle barış diyenlere kulağım tıkalıdır.

En çok kendimle savaşırım.

Ben sevgiden, hoşgörüden yana değilim.

Lâ.

Ben horgörüden yanayım. Kâfire yaltaklananı sevmiyorum, kâfiri sevmediğim gibi. Kâfire olan düşmanlığı ibadet bellemişim ben. Benim itikadıma göre şeytana ve avanelerine, şeytanlaşmış kişilere olan düşmanlık büyük bir cihad ve ibadettir.

Ben anlaşmaktan yana değilim.

Lâ.

Uzlaşmaz biriyim ben. Kimse beni Amerika ile, Rusya ile, Çin ile, Pensilvanya ile, Batı ile, ehl-i saliple kardeş olmak için uzlaşmaya çağırmasın, anlaştırmaya uğraşmasın. Anlaşacağımız bir şey varsa o da Kelime-i Tevhid’dir.

Lâ’da uzlaşalım.

Kelime-i Tevhid’i kalp ile tasdik, dil ile ikrar etsinler anlaşalım, uzlaşalım.

Ben hayat vermekten, kan bağışlamaktan, yaşatmaktan yana değilim.

Lâ.

Öldürmekten yanayım ben. Benim için kısasta hayat vardır. Biri birini kasten, zevk olsun diye, gücünü göstermek için, yeni silahlarını denemek adına, safari niyetine, gelecekte bir gün bunun soyundan gelecek biri, bizim soyumuzdan gelecek birini öldürebilir kuruntusuyla bir cana kıyanın öldürülmesi gerektiğini düşünüyorum.

Önce tecavüz edip sonra öldüreni öldürmekten yanayım.

Onlara ne kan bağışlarım ne teneffüs edecek hava bırakılmasından yanayım.

Ben alçakgönüllülükten yana değilim.

Lâ.

Kibirden, küçük görmekten, hakir görmekten yanayım ben. Zalimin karşısında iki büklüm; gücün karşısında dört ayak, putların önünde secde halinde olanlara karşı kibirliyim ben. Onları küçük görürüm, hakir bulurum. Ne onların ne de değerlerinin karşısında burnumdan kıl aldırmam. Başımı çevirip, kaşlarımı kaldırıp bakmaya bile tenezzül etmem onlara. Topunu küçük ve zavallı görüyorum. İstikrah ederim onlardan.

Ben cömertlikten, paylaşmaktan, dağıtmaktan yana değilim.

Lâ.

Benden aldığını mazluma, Müslüman’a karşı kullanacağını bildiğim kişilere, kurumlara bir kör kuruş, bir lokma ekmek, bir yudum su vermem, vermiyorum. Onlara karşı en büyük silahım cimriliktir ve bu silahı kullanıyorum.

Ben giyinmekten, örtünmekten, gizlenmekten yana değilim.

Lâ.

Teşhircilikten, açık seçiklikten yanayım.

Kuşağının altında zünnâr taşıyan, cüppesinin içinde güvercin bulunduran, dilinin altında dil gizleyen, küfrünü, fesadını, fitnesini örtenler gibi olamam.

Dil örtüsüne karşıyım ben.

Dilin perdelerine.

Böyle bir örtüyü taşımam üstümde.

Ve de dilimde.

Benim için hakikat âşikârdır.

Ez-Zahir.

Hakikat bütün çıplaklığıyla ortadadır. Görene. Görmek isteyene. Dilimin altında, dilimin içinde dil yok. Perdesiz.

Kâfire “kâfir” diyorum.

Gavura gavur…

Küfürlerini teşhir ediyorum.

O kadar.

En son olarak ben sevgiden değil kinden, öfkeden yanayım.

Lâ.

Kâfire, müşrike, münafığa, ehl-i fitne ve fesada kin ve öfke duyuyorum ve işte kinimi ilan ediyorum.

Ben aykırıyım.

Lâ demişim bir kere.

Lâ……