Bu kitap bir kapı olabilir sana, insana!

''Gam ve kasavetten kim hoşlanır? ''sorusuyla başlayarak ,'' Sana hüznümü bırakıyorum ey talip ! Onu  sevinçle değiştirip değiştirmemek sana kalmış '' diyerek bitiyor Dücane Cündioğlu'nun Hz.İnsan kitabı.''

En sevdiğiniz kelime nedir?'' sorusuna '' hüzün '' diye yanıt veren yazar, insanın ilk sayfasının hüzünle açılıp son sayfasının hüzünle kapanacağına işaret ediyor sanki. 

Dücane Cündioğlu okuyup da etkilenmemek mümkün mü?

Kitabın giriş bölümü ''Aptallar cennetinde mutlu olmayı beceremediğim için mi kınanacağım? Benden uzak olsun böylesi bir mutluluk! Asırlık hüznüme karşılık teklif edilen sözüm ona couplelik yaşam sevincini şiddetle reddediyorum. Başka bir nedenim yok, insan olmayı başaramamaktan korktuğum için reddediyorum...'' şeklinde devam eden etkileyici bir ''kendiyle konuşma'' yaparak açılıyor 'hüzün'ün ve 'insan'ın birbirine yaşıt olan tarihi. 

Birbiriyle bağlantılı olarak devam eden çeşitli bölümlerden oluşuyor Hz. İnsan kitabı. Her bölümün ortak noktası 'insan' ve 'hüzün'. ''Zamanın filozofu'' çok sevdiği kelimeleri soyarak işe başlıyor ve insanın kibir, gurur, mülkiyet talebi gibi elbiselerinden soyunup hüzün libasını giymeden Hz.İnsan'a dönüşemeyeceğini felsefi, aforizmalarla içli dışlı bir dille anlatıyor. 

Hz. İnsan kitabını; İnsanın peşinde koşanlar için...

' Kendisiyle başı belada olanlar' için...

'Hakikat taliplileri' için...

İçin için 'hüzün' için öneririm... 
 
 

Kemal Buran beğeniyle önerdi