Mahmut Celaleddin Ökten namı diğer Celal Hoca bir Osmanlı münevveridir. Çeşitli meşakketlerden sonra İstanbul’a gelmiş ve İstanbullu olmayı önemsemiş ve İstanbulluluğu temsil de etmiştir.

Celal Hoca’nın hayatında Osmanlının çöküşüne rağmen medeniyete bağlılığı ve onu yaşatma azmini görürüz.

Kitap hazırlanırken çeşitli kaynaklara başvurulmuş, Celal Hoca’yı tanıyan insanların görüşleri ve Hoca ile ilgili anektdotları ve hatıraları soruşturulmuş. Başta oğlu Sadettin Ökten olmak üzere Medine aşığı Ayşe Hümeyra Ökten, Züheyra Ökten hatıralarını anlatmış. Öğrencilerinden, şimdi Hoca olan Prof. Orhan Okay, dostu Nurettin Topçu ve Emin Işık’ın yazdıklarından, anlattıklarından çokça istifade edilmiş.

Kimler var kitapta

Celal Hoca’nın manevi arayışlarının duraklarında Mehmet Zahid Kotku, Abdülhakim Arvasi, Kenan Rifai Hazretleri, Fahreddin Efendi gibi isimler var.

Celaleddin Ökten hayatının maddi sıkıntılarını böyle manevi dostluklarla ve sürekli çalışarak adeta “küllerinden yeniden doğarak” dağıtıyor, huzuru orada buluyor.

Kitapta 1882’den 1961’e o dönemin sosyal ve siyasal yaşantısını Celal Hoca gibi bir münevverin çevresinden görmek mümkün.

Bu çerçeve ve çevre çok geniştir. İmamlık, müezzinlik, Arapça Felsefe Edebiyat hocalığı, İmam Hatip kuruculuğu ve müdürlüğü, Yüksek İslam Enstitü ve İmam Hatiplerin ne zorluklarla açıldığını ve gayelerini ve esas gayesini din ile ilmin ayrılmaz bütünlüğünü ısrarla görüp bu okullara uygulamaya çalıştığına tanıklık ediyoruz eseri okurken.

Hüseyin Yorulmaz’In kitabı hazırlarken gösterdiği çabayı takdiri etmemek mümkün değil.

Yine de şöyle demeden edemiyor insan: Keşke Celal Hoca vaktinde kendisi hayatını anlatabilseydi, yazsaydı…

Nurdan Gültekin haber verdi