Tarih şahittir ki kibirleri tavan yapanların, müstağnilerin yok oluş biçimleri ibretliktir. Kibirlerine ters orantılı şekilde ilginç sebepler vasıtasıyla helak olmuşlardır.
Karun sınırsız hazineleri ile övünüyordu. Her yıl artan bütçesine baktıkça burnu havalarda geziyordu. Fakat hazineleri ile birlikte yerin dibine geçirildi. Ekonomik çöküş…
“Sonunda biz onu ve sarayını yerin dibine geçirdik. Artık Allah’a karşı ona yardım edecek adamları olmadığı gibi, kendi kendini kurtarabilecek durumda da değildi.”[i]
Firavun “benim değil mi?” dediği nehirde boğuldu. Boğulurken “İsrailoğullarının Rabbine iman ettim”[ii] diyordu. Siyasi yok oluş…
“Firavun, kavmine seslenerek dedi ki: “Ey kavmim! Mısır hükümdarlığı benim değil mi? Şu altımdan akan nehirler de benim (değil mi?) Hâlâ görmüyor musunuz?”[iii]
Nemrut genç İbrahim'i (a.s) yakarak yok etmek için en büyük ateşi hazırlatmıştı. “Ben de yaşatır ve öldürürüm” diyordu. Ne İbrahim'i öldürebilirdi ne de kendini yaşatabildi. Rivayetlere göre burnundan giren bir sinek yüzünden öldü. Siyasi çöküş…