Bir akışın, bir akışkanlığın içinde doğarız. Hayat durmaksızın devam etmekte, etrafta ne var ne yok bir koşuşturmacanın parçası olmaktadır. Ne olup bittiğini anlamak zaman alır. Bunun için akletme, bilgi, birikim ve feraset gerektiği konusunda hemen herkes hemfikirdir. Hayat kendini ona dikkat kesilene açmakta, orada ne var ne yok ancak bir tecessüsle fark edilmektedir.

Adımlarız, yürürüz, yüzeriz ve kanatlanırız. Çevremizde olup bitenleri kavramak için kendimizi zorladığımız olur; bazen hayat gizemli dünyasıyla bizi ortada bırakır. Bir şeyler olmakta, bir şeyler değişmektedir. Oysa ki bunun böyle olmasını ne istemiş ne de beklemişizdir. Kendi irademizle, kendi kararlarımızla eriştiğimiz şeyler bizim muradımızdır. Aklımızdan geçirdiğimiz şeyleri biraz zahmetle biraz töhmetle bile olsa gerçekleştirmiş olmak irademize olan güvenimizi artırır, kendimizi güçlü hissederiz. Öyle ya sonunda düşünmüşüzdür, kararlılığımızdan ödün vermemişizdir, bu yola baş koymuşuzdur, olmazsa olmaz demişizdir ve emeğimiz zail olmamış, istediğimize nail olmuşuzdur. Bütün bunları aklımızla, fikrimizle, irade ve ihtiyarımızla halletmiş, kendi çapımızda adam akıllı bir mesafe almışızdır.

Bazen de tam tersi olur. İradeler birbirine girer ve bizim şahsi beklentilerimiz başkalarının iradeleriyle çatışır, onlarınkinin karşısında yetersiz ve güçsüz kalır. Sanki zaman onlardan yana işlemiş, şartları en iyi onlar gözetmiş, işin mantığını bir onlar gözetebilmiştir. Çaresiz bir durumdayızdır; çok istemişizdir, elimizden geleni yapmışızdır, daha ne yapacağızdır ki dediğimiz, olsun diye neredeyse akla karayı seçmişizdir. Ama işte olan olmuştur, istediğimiz olmamıştır. Adına ister nasip diyelim ister kader hiçbir şey beklediğimiz gibi gitmemiştir. Bazen bizim dışımızdakilerin güçleri, enerji ve iştiyakları bizimkisine karşı daha  baskın daha etkin olur. Onların dediği olur, biz ortada kalırız. Bazen de aksi olur, bizim beklentilerimiz hayal olmaktan çıkar, aklımıza koyduğumuzu yapabilmek için fırsatlar ortaya çıkar, zamanı da zemini de yakalamayı başaran bir tasavvur bizi yolda bırakmaz.