el-Fetâva’s-sugrâ, aslı itibariyle Buhara’da “sadr” unvanıyla hüküm süren ve Hanefî fukahasının önde gelen temsilcileri olan Burhan ailesine mensup Sadrüşşehîd Hüsâmeddin’e (ö. 536 h./1141 m.) aittir. Onun fetâvâ/vâkıât alanında telif ettiği ve ilgili literatüre yön veren eserleri, klasik dönemde olduğu gibi günümüzde de Hanefi mezhebinin önemli kaynakları arasındadır. 

Sadrüşşehîd’in fetva alanında kaleme aldığı bu eserler birçok tertip ve tamamlama çalışmasına konu olmuştur. Bu tertip ve tamamlama çalışmalarından biri de Necmeddin el-Hâsî’ye ait el-Fetâva’s-sugrâ’dır. Hâsî bu çalışmasında, Sadrüşşehid’in günümüze ulaştığı bilinmeyen eserindeki meseleleri sadece tertip etmekle kalmamış eksikliklerini de gidermek suretiyle yaşadığı zaman diliminde fetvada en çok ihtiyaç duyulan fıkhî konuları bir araya getiren kapsamlı bir kaynak ortaya koymuştur.

el-Fetâva’s-sugrâ’nın, tespit edilebilen yirmi bir nüshası arasından en önemli dört nüshasına dayanılarak yapılan bu ilk tahkikli neşri, başta içindeki Farsça metinlerin Arapça tercümeleri ve eklenen ayrıntılı dizinler olmak üzere okuyucu için kolaylık sağlayacak birçok özellik taşımaktadır.