Şehirlerin sessizliğine saklanmış binlerce insanın hayat hikayesini hiç dinleme fırsatımız olmadı. Acıları ile sağ sola savruldular tutunacakları sevdikleri hiç bir şey kalmamıştı. Ellerine aldıkları acıları ile yollara düştüklerinde geriye dönüp büyüdükleri sokaklara bakmaya bile fırsatları yoktu. Artık şehirler sessizdi, çocukların oyun oynadıkları sokaklarda silah sesleri ile acı birbirine karışmıştı. Kimsenin kimseye acıması yoktu.
Halep'te bu sokağın ismini çoğumuz bilmiyoruz bildiğimiz bu sokakta yaşayanlar Müslüman kardeşlerimizdi ve hepsinin hayalleri vardı. Akşam eve gittiklerinde çocuklarına sarıldıklarında tüm yorgunlukları biterdi.
Bu sokağa iyi bakın bu sokak büyüdüğümüz oturduğumuz bizim sokağımız da olabilirdi.
Akdeniz’in sularında yaşamlarını, hayallerini ve umutlarını kaybedenlerin gözlerindeki acıyı Akdeniz’in suyu silebilmiş midir? Fotoğrafını gördüğümüz küçük bebeğin ismi neydi, kaç kişinin aklında kaldı? Resmi gördüğümüz zaman yüreklerimiz ağladı. O gün kıyıya vuran kardeşimizin ismi Aylan Kurdi idi.
