Zeki Bulduk'la gecenin bir dar vaktinde söyleştik. Bildiğimiz, sevdiğimiz Zeki Bulduk gene bütün içtenliğiyle cevapladı sorularımızı.
Zeki Bulduk İstanbul'da yaşıyor. Zorunlu maişet yüklerinden kurtulduktan sonra kendini okumaya, yazmaya ve dünyanın en içli müziklerini dinlemeye veriyor.
En çok içerden gelenler mi yaralar sizi, dışardan gelenler mi?
İçim dışım bir benim... Dıştakileri de içten bellediğimden olsa gerek; her ikisi de korkunç yırtıcıdır.
Bardağın daha çok boş tarafını mı görürsünüz dolu tarafını mı?
Bardağın içindekini görürüm desem...
Gülü seven dikenine katlanmalı mı?
Gül bir bütündür; parçalanamaz.
Türkiye'nin neyini seviyorsunuz en çok?
Türkülerini.
Kelimeler... kelimeler neyiniz olur sizin?
Sığındığım yoksulhanem.
Hikayemiz/romanımız nasıl bir yol/da?
Pek bir ehl-i tarik yolda! Sağından soluna; popülistinden marjinaline, yeşilinden kızılına, havasına suyuna... Damak tatlarının bireysel olamadığı bir coğrafyada nasıl bir yolda olabilir ki?!. Bizim kız-oğlan kitap yazmış emmisi, tanıt, oku, okut minvalince. Okutuluyor işte nefesi kuvvetli hocalarca.
Şairlere gıpta ile bakmalı mı? Var mı gıpta ile baktıklarınız?
Şairlere niye bakayım, dünyanın onca güzelliği varken.. Onlar kendilerine bakmayı daha iyi bilirler. Gıpta değil de vah vah diye baktıklarım oldu.
İçimizdeki ' İsa'yı ihbar edeni ne yapmalı?
Bence ödüllendirmeli. Zira, İsa'yı bulana aşk olsun!
Şibli, Hallac'a gül mü atıyor hala?
Atacak gülü kaldığını zannetmiyorum. Tv ekranında, gazete köşesinde, şunun bunun meclisinde çamur; yanında ise yalan atıyor.
'Biz'lerin, 'kınayıcıların kınamasından çekinmesi/ korkması' biter mi bir gün?
Tanrıcıların tanrısına iman ettiğimiz gün, -zaten- bizim için olay bitmiş olacak.
Bu silahı ne yapmalı? (Gömelim, beklesin mi? Sevelim, paslanmasın mı? Düşmana mı sıkalım? ......)
Durduğu boşunadır. Çehov'un öyküsündeki silah bile patladı, Biz ise silaha davranmadan katil ilan edildik. İyisi mi, öldüğümüzün nişanı niyetine bir tek patlatmak lazım.
Hangi şehir/ler çekiyor sizi kendine?
-İçinden ırmaklar akan.
-İçinde bakırcılar çarşısı olan.
-İçinde özlenen adamlar olan.
-İçinde sevdiklerimin mezarları olan.
Bak bu soruya ölene kadar cevap yazarım Mardin'de, Sarajova'da, Marakeş'te, Tebriz'de, Kars'ta...
Neyse, daha yazardım ama ölmek istediğim şehir çekiyor beni.
Yeryüzünde tırmanılmayan dağ kalmadı. Ne yapmalı?
Yerin dibi çekiyor o vakit. Rah-ı arş'ı kuralım o zaman. Belki biraz vakit kazanırız yerin zımbına gaçmaya.
Aşk? desem...
Susarım. Su-sarım. Aşk deyince yutkunmayan ademden korkarım.
Mustafa Nezihi Pesen sordu.
