Emre Öztürk’ün ikinci şiir kitabı ‘Kapanış Konuşması’ yayımlandı. (Ebabil Yayınları.)
Emre Öztürk, ilk kitabıyla modern şiirimizde söyleyiş yeteneğini ortaya koymuş ve ilk ürünlerinden itibaren şiir çevrelerinde adından söz ettirmeyi başarmış bir şair. İkinci kitabı çıkartma süreci hayli uzadı. Fakat bu kitabında da ses ve şiirdeki diri yerini koruyarak ilerleme sağladığını okura göstermiş oldu.
Şiirin katmanlarında ne var?
Öztürk’ün kendi dünyasında varoluşunu şiirinden başka alanda aramayan tutumu, hem ikinci kitabının gecikmesine sebep oldu hem de şiirin gerçek mecrasından başka yerde meşruiyet aramadığının kanıtı sayıldı diyebiliriz. Öztürk, şiir penceresinden bakarken edinimlerini artistik tavır ve sentetik şiirini abartı yoluyla duyurmasıyla meşhur değildir, aksine bileğinin gücünü sadece şiire yaslamasıyla bilinen bir genç şairdir.
Kapanış Konuşması’nda da diriliğini ve şair kimliğini bozmadan ağır ve yerli yerince tavırla farklı bir eda ile şiir söyleme ciddiyetini sürdürdüğünü görmemiz modern Türk şiiri adına bir kazanımdır. Kapanış Konuşması 15 şiirden müteşekkil bir dosya olmuş ve azımsanamayacak bir hacimde ve estetik değerde kendine şimdiden bir yer edinmiştir diyebiliriz.
