Hayaliniz yoksa sizin pek kıymetiniz kalmıyor. Hayaller, ulaşılmak istenen vuslat için önceden alınmış birer bilet hükmünde. Üstelik bu bileti tamamen kendi keyfinize göre düzenleyebiliyorsunuz. Elbette herkes hayal eder ve ediyor; ancak hayalin gerçeğe dönüşmesi için de “adım atmak” gerekiyor.

Bunlar çok klasik sözler, üstünde normalde cümle kurmanın anlamı yok. Ancak bir hayalimden ve sonrasında bu hayalin ete kemiğe bürünmüş halinden bahsetmek için konuya bu şekilde giriş yaptım.

Bu topraklarda “cümleye” kafa yoran, Bağdat’ın sızısına, Saraybosna’nın seslenişine kulak veren yüreklerin en azından şöyle yüzeysel de bir okuma yaptığı isimdir Sezai Karakoç. Üstad ile tanışıklığım ortaokul sıralarına gitmekte lakin “budur işte” dediğim yıl 2000 yılıdır. Lise 1.

“Hızır'la Kırk Saat”i beklemeye almak gerek

Üstad’ın vuran, yakan, yıkan mısralarını ayrı bir deftere geçerek aynı zamanda kendimizden de geçtiğimiz bu süreçte elime aldığım “Hızır'la Kırk Saat” bende çok daha farklı bir etki yaptı. Kitabı elime aldım ve “farklı bir zaman diliminde” okumam gerektiği zihnime birden yerleşti. Merak ve özlemle sayfaları hızla gözden geçiriyorum lakin bu beynime saplanan “daha sonra” fikrine de karşı koyamıyordum. Uzunca bir süre bu hal devam etti ve ben  “Hızır'la Kırk Saat”i beklemeye aldım.

“40 saat” üzerinden gittim bir süre. Her saat başı bir bölümünü okumalıyım, her gün birini okumalıyım, her gün aynı yerde okumalıyım, her gün aynı yolda okumalıyım, her bölümü farklı bir mekanda okumalıyım, her şiiri farklı bir şehirde okumalıyım… Ben bu tür birçok fikir ile kavga ederken “Hızır'la Kırk Saat” hep yanı başımda okunmayı bekledi. Üstad’ın hemen bütün “ürün”lerini okudum lakin “Hızır'la Kırk Saat” ayrı bir takıntı oldu.

Aradan 6, 7 yıl geçti ve Atlas ve Hind Okyanuslarının tam birleştiği şehre, Cape Town’a taşındım bir süreliğine. Ümit Burnu’nun ve Ebubekir Efendi’nin şehrinde “Hızır'la Kırk Saat” ile yıllar öncesinde verdiğim randevuya biraz geç de olsa yetişmiş oldum. Üstelik tam hedefe 12’den isabet ettiğini düşündüğüm bir hayal ile “İki denizin / okyanusun tam birleştiği yerde” bir araya gelen Hazreti Hızır ile Hazreti Musa’nın kıssasına uygun bir noktada “Hızır'la Kırk Saat”i okudum.

Cape Town’da 40 gün

İşte hayalin gerçekleştiği nokta; “Hızır'la Kırk Saat”i, iki okyanusun birleştiği noktada, Ümit Burnu’nun şehri Cape Town’da tam 40 günde okumak şiirsel bir deneyim oldu. Bir şiir kadar güzel ve tadı damaklarda kalıcı bir lezzetti bu.

Elbette Cape Town’un Kur’an-ı Kerim’de anlatılan Hazreti Hızır ile Hazreti Musa’nın kıssasındaki iki denizin / okyanusun tam birleştiği yer olduğunu düşünmedim lakin böyle bir sıfır noktasında “Hızır'la Kırk Saat”e kulak vermek, bana çok ama çok şiirsel geldi.

Cape Town’da Boo Kamp ismi verilen ve daha çok Malay asıllı Müslümanların kaldığı bölgede ikamet ediyordum. Her sabah erkenden yola çıkıp See Point’e kadar yürüyor ve orada, kutuplara kadar uzanan boşluğa dalarak “Hızır'la Kırk Saat”ten bir bölüm okuyup, geri dönüyordum.

Şiirin tam orta yeri

“Hızır'la Kırk Saat”i tam 40 günde okudum; şiirin tam orta yeri bu.

Her gün bir bölümü okudum ve her bölümden bir iki mısra kaydettim defterime. Defteri kaybettim lakin not aldığım kısımları yeni bir okumada tekrar belirlemek güç olmadı. Arzu eden dostlar, “Hızır'la Kırk Saat”ten alıntı yaptığım 40 ayrı bölümü kaynakmetinler.com’dan okuyabilir.

M. Mustafa Uzun, bir şiiri 40 günde ancak okuyabildi

Hızır'la Kırk Saat’ten alıntıları kaynakmetinler.com’dan okumak için tıklayınız.