Her anne baba çocuğunu her türlü tehlikeden korumak ve kollamak ister. Bu emanet ehli  olmanın da bir gereği diyebiliriz. Fakat bazen bu koruma güdüsü ile alınan ileri derecedeki tedbirler, anne babayı, aşırı korumacı boyuta getirebiliyor. Böylelikle ebeveynlerin, “Aman çocuğum üzülmesin, ezilmesin, yıpranmasın” vb. gibi düşüncelere yönelik iyi niyetle yaptıkları tutum ve davranışlar, çocuklarının gelişimine zarar verebiliyor. Şimdi 'Ne yani anne baba olarak çocuklarımızı korumayalım mı?' şeklinde itirazlar yükselebilir. Tabi ki bu dünyaya gelişlerine vesile olduğumuz, yaşam serüvenlerine tanıklık ettiğimiz çocuklarımızı koruyup kollayacağız. Fakat bunu yaparken çocuğumuzu kendi uzvumuzun bir parçası gibi görerek değil. Çünkü çocukların gerek fiziksel gerekse ruhsal olarak ihmal edilmeleri kadar, tümüyle ebeveynleri tarafından işgal edilmeleri de sıkıntı oluşturacaktır. Bu yazımızda anlaşıldığı üzere sağlıksız anne baba tutumlarından 'aşırı korumacı anne baba tutumuna' değineceğiz.