Ömer Lütfi Mete Söğüt Dergisinde
2020’de çıkmaya başlayan Söğüt dergisi, 6. sayısı ile bu yılı tamamlamış oldu. Önemli konuları kapağına ve sayfalarına taşıdı. Tüm bunların bir vefa örneği olması da ayrı bir güzellik olarak kayıtlara geçti.
6. sayının dosya konusu; Ömer Lütfi Mete. Romanıyla, şiiriyle, senaryosuyla ve daha da önemlisi kişiliğiyle iz bırakarak aramızdan ayrıldı Mete. Söğüt dergisindeki dosya, onu daha yakından tanımak isteyenler için iyi bir fırsat.
Sinan Terzi’nin giriş Söğüt’ten Yazısından…
“Söğüt dergisi 6. Sayısı ve “Ömer Lütfi Mete” dosyasıyla ilk yılını hitama erdirmiş oldu. Bir boşluğu doldurup doldurmadığı, hangi yaraya merhem olduğu, fikrine, ülküsüne ve en başta “Türk edebiyatına” ne denli hizmet edebildiği kıymetli okuyucunun takdirindedir. Ancak biz bir muradın peşinde inat ediyorduk. Ne muradımızda ne inadımızda yanılmadığımızı gördük. “Kendi ağacımızın gölgesinde, kendi türkülerimizi, bize özgü nağmelerle söylemekti” o murat, söyledik. El sazına mahkûm öksüz ozan gibi boynumuz bükük, sırtımız kambur gezmedik. Eli kalem tutan, muradı muradımız, sözü sözümüz, inancı inancımız olanlarla yol yürüdük, yürüyeceğiz de.”
Dosyadan altını çizdiğim satırları paylaşacağım.
